Opdrachtgevers

Amber de Rooij verzorgt themapresentaties

Film als therapie en meer …

Een presentatie over het gebruik van speelfilms als vorm van zelfhulp, in de therapeutische praktijk en/of bij levensoriëntatie.
In deze presentatie, die deels interactief is, komt onder meer aan de orde wat de speelfilm gemeen heeft met andere culturele bronnen, zoals religie en filosofie. Ook wordt het theoretische kader, de positieve psychologie, besproken; een relatief nieuw paradigma, dat een goede conceptuele lens biedt voor filmanalyse. In samenhang hiermee komen de begrippen mindfulness en veerkracht aan bod. Ook wordt aandacht besteed aan narrativiteit. Vervolgens wordt er meer verteld over (film)kunst als therapie en als inspiratiebron voor zelfontwikkeling. Een en ander wordt geïllustreerd aan de hand van speelfilmfragmenten en casuïstiek.

Duur van de presentatie is 3 á 4 uur, afhankelijk van de doelgroep. Eventueel is deze presentatie uit te breiden naar 3 á 4 sessies van 3 uur.

Films als ondersteuning bij zelfontwikkeling

Voor de (globale) inhoud zie Film als therapie en meer…
Geschikt voor onderwijsdoeleinden, onder meer humanistisch onderwijs, onderwijs op (middelbare) scholen (persoonsvorming/Bildung). De presentatie zal zonodig in overleg op maat gemaakt worden voor de doelgroep.

De ontwikkeling of transformatie van het zelf aan de hand van universele sleutelmetaforen

Bij nadere beschouwing blijkt het proces van innerlijke ontwikkeling of persoonstransformatie in vrijwel gelijke termen beschreven te worden in alle belangrijke culturen en heilige tradities aan de hand van bepaalde sleutelmetaforen. Voorbeelden hiervan zijn “van slapen naar ontwaken”, en “ van gevangenschap naar bevrijding”. Ook een aantal hedendaagse speelfilms zijn dragers van deze sleutelmetaforen. Voorbeelden hiervan zijn The Matrix en The Trumanshow. In deze presentatie wordt een aantal van dergelijke sleutelmetaforen behandeld met voorbeelden uit diverse culturen. Ook zullen er toepasselijke filmfragmenten worden vertoond.

Deze presentatie is onder meer geschikt voor psychologen, geestelijk verzorgers, coaches, predikanten (al of niet in opleiding), maar is ook geschikt voor het bevorderen van de levensbeschouwelijke/religieuze dialoog.

NB Het verdient aanbeveling om eerst Film als therapie en meer  … of Films als ondersteuning bij zelfontwikkeling te volgen.

Duur van een presentatie is 2 á 3 uur. De vergoeding voor bovenstaande presentaties bedragen 95,– euro per uur, exclusief btw en reiskosten.

Opdrachtgevers onder meer:

  • Utrechts Medisch Centrum (UMC), afdeling geestelijke verzorging

  • Nederlands Instituut voor Logotherapie en Existentiële Analyse (NILEA)

9 augustus 2018 – Drs. P. Hoekstra, directeur-bestuurder NILEA over Film als therapie en meer:
FILMTHERAPIE EN HET ONT-DEKKEN VAN DE ZIN VAN MIJN BESTAAN
Bij Viktor Frankl* gaat het niet zozeer om zingeving, maar juist om het ont-dekken van ”de zin van mijn bestaan”. De bedekking van wat er al lang is moet worden weggenomen. Amber helpt ons met de filmtherapie te ont-dekken wat we eigenlijk in veel gevallen in het diepst van ons wezen allang wisten, maar het ‘zien’ was er nog niet!
In 2017 startten wij opnieuw met onze opleiding in de Logotherapie van Viktor Frankl. Amber biedt hierin onze studenten de eerste handvatten om zelf straks als therapeuten filmtherapie in de praktijk toe te passen, om zo mensen te helpen ook existentiële / levensvragen met dit mooie medium aan het werk te zetten. ‘Het leven stelt ons voor vragen, en wij hebben antwoord te geven!’ Het blijkt dat de (goede) film zóveel elementen in zich draagt die zo ontzettend herkenbaar zijn voor mensen! Amber leert ons als (a.s.) therapeuten met andere ogen naar vaak bekende films te kijken.
Ik raad iedereen die met (jonge) mensen werkt aan om een training of workshop van Amber te doen. Ja: te doen! Want passief kijken of meemaken is er niet bij. Hier geen couch-potato, uitgezakt voor de film, maar een actieve houding, die resultaten vraagt: antwoorden op de vragen van het leven!
*Viktor E. Frankl, psychotherapeut en holocaustoverlevende, is de grondlegger van de Logotherapie, een therapievorm die over de hele wereld bekendheid geniet. Zijn bekendste boek is De zin van het bestaan (AdR).

    • Remonstrantse Kerk Rotterdam

9 augustus 2018 – Dr. Koen Holtzapffel (predikant) over onder andere de presentatie Film als therapie en meer: JIJ ZIET WAT IK NIET ZIE
Het afgelopen jaar hebben Amber de Rooij en ik samen twee filmcafé’s begeleid in de Remonstrantse Kerk in Rotterdam. Samen film kijken met nagesprek heeft absoluut een meerwaarde: Ik zie wat jij niet ziet en omgekeerd. Op veel plekken in het kerkenwerk wordt dan ook gebruik gemaakt van filmmateriaal. Natuurlijk moeten de films zorgvuldig worden uitgezocht, een taak op zich. Niet alleen moet een film een bepaalde diepgang hebben, ook moet de film zich lenen voor een nagesprek met mogelijkheid voor persoonlijke verdieping. Maar als dat allemaal lukt, dan ervaren veel mensen het persoonlijke nagesprek in kringverband als een verrijking ten opzichte van een gewoon avondje naar de bioscoop of thuis een film bekijken via Netflix.
Het afgelopen jaar draaiden we dus twee filmcafé’s waarbij Amber als psycholoog en ik als predikant betrokken waren. Amber heeft daarbij een grote inbreng gehad, bij de filmkeuze, de inleiding én de nabespreking. Op grond van haar grote deskundigheid als filmtherapeute, maar ook als ervaren gespreksleider. Met enthousiasme en inlevingsvermogen. Vanuit noties van de positieve psychologie weet Amber de kijkers op een deskundige en vernieuwende manier bij een film te betrekken en vervolgens te laten spreken over kernwaarden in/van het bestaan.
Juist voor groeperingen in kerkelijk verband die met film aan de slag gaan heeft Amber veel te bieden. Ik kan haar methode en deskundigheid dan ook van harte aanbevelen.

Artikelen over filmtherapie/film als hulpmiddel:

    • Film als hulpmiddel bij levensorientatie; de speelfilm als bron van richtinggevende metaforen bij een levenscrisis.
      Tijdschrift voor Geestelijke Verzorging, jaargang 16, december 2013, nummer 72.
    • Leren huilen door het kijken van een film (bijdrage),
      Nederlands Dagblad, 16 december 2015.